---

Aspect ratio
Stosunek wysokości do szerokości wyświetlanego obrazu lub klatki filmowej, gdzie wysokość jest zawsze wyrażana liczbą 1 (X,XX: 1). 

---

Format Akademii
Format obrazu filmowego o proporcjach 1,37:1 35mm taśmy filmowej.

Format Akademii kamery i projektora kinowego:

	Proporcja obrazu (Aspect Ratio)	Szerokość	Wysokość
Kamera	1.37:1	22.05mm	16.03mm
Projektor	1.37:1	20.96mm	15.25mm

Filmy nieme były naświetlane na 35mm taśmę filmową między ścieżkami perforacji - tzw. pełna klatka. Proporcja obrazu wynosiła 1,37:1. Ze względu na maksymalne wykorzystanie powierzchni taśmy sztrychy, między klatkami, były bardzo wąskie.
Po wprowadzeniu filmów dźwiękowych zajmowana przez obraz powierzchnia musiała ulec zmniejszeniu. Optyczny zapis ścieżki dźwiękowej został umieszczony między klatką filmową a perforacją. Aby móc to zrobić rozciągnięto wysokość obrazu do 1,19:1, co znacznie pogorszyło komfort oglądania filmów. Jedynym rozwiązaniem powstałego problemu był powrót do wcześniejszych proporcji, pełnej klatki. Zredukowano wysokość klatki filmowej, powiększając szerokość sztrychów. Grubsza przestrzeń międzyklatkowa pozwalała na zamaskowanie sklejek taśmy.
Rzeczywisty format Akademii to 1,375:1, ale zazwyczaj jest upraszczany do 1,37:1.
Od 1932 roku  większość filmów było w formacie Akademii - do czasu "rewolucji" szerokoekranowej, która miała nastąpić w 1953 roku.

---

Konserwacja
Konserwacja materiałów filmowych jest to zespół pośrednich i bezpośrednich działań mających na celu stabilizację i poprawę kondycji oraz opóźnienie degradacji.
Do prac konserwatorskich zaliczamy:

1. konserwację prewencyjną (konserwacja zapobiegawcza, ang. preservation), polegającą na działaniach pośrednich m.in. na:

   • zapewnieniu materiałom filmowym odpowiednich warunków przechowywania, transportu i wyświetlania,

   • przeprowadzeniu badań w celu identyfikacji rodzajów materiałów filmowych, określenie stanu zachowania i charakteru zniszczeń,

   • systematycznym nadzorze przechowywanych materiałów,

   • długoterminowej strategii ochrony, na przykład wykonaniu kopii zabezpieczającej oraz kopii użytkowej.

2. konserwację polegającą na działaniach bezpośrednich, mających na celu stabilizację i poprawę stanu zachowania materiałów filmowych, m.in. poprzez czyszczenie z kurzu i zabrudzeń, czy wymianę uszkodzonych sklejek.

---

Nitroceluloza
Nitroceluloza była pierwszym podłożem taśmy filmowej szeroko wykorzystanym w produkcji kinematograficznej. Łatwopalność materiału była i nadal jest jednym z głównych problemów użytkowania i przechowywania taśmy. Wypierana od początku lat 50. przez tzw. bezpieczne podłoża, w chwili obecnej stanowi relikt hisotrii kinematografii.

Nitroceluloza - mieszanina estrów celulozy i kwasu azotowego (V) - azotanów (V) celulozy, jej ogólny wzór sumaryczny to: [C₆H₇O₂(ONO₂)₃]n

---

Rekonstrukcja
Rekonstrukcja jest jednym z najbardziej złożonych i dyskusyjnych etapów prac restauratorskich, jednocześnie kluczowym dla przywrócenia filmu publiczności. Rekonstrukcja materiału filmowego w postaci cyfrowej polega na przywróceniu w możliwym zakresie oryginalnego kształtu i estetyki poprzez m.in.:

• eliminację wad obrazu i dźwięku wywołanych starzeniem się materiałów filmowych, ich degradacją i eksploatacją, 

• wykonanie możliwie najpełniejszej kopii z zachowanych materiałów filmowych,

• ewentualny montaż przywracający kolejność ujęć.

Wszelkie badania i działania konserwatorsko-restauratorskie powinny być udokumentowane w formie pisemnej i graficznej oraz przeprowadzone w oparciu o kodeks etyki konserwatora-restauratora.

---

Restauracja
Restauracja jest zespołem działań na uszkodzonym materiale filmowym lub na jego cyfrowej postaci, których podstawowym celem jest ułatwienie postrzegania i zrozumienia dzieła w ramach próby odtworzenia oryginalnej treści i formy filmu z poszanowaniem jego wartości historycznych i estetycznych.

Do prac restauratorskich zaliczamy:

1. restaurację materiałów analogowych

Prace restauratorskie na materiałach analogowych polegają m.in. na reperacji taśmy filmowej w celu umożliwienia projekcji lub kopiowania.

1. restaurację w domenie cyfrowej

Restauracja cyfrowa to zespół działań polegających na cyfryzacji filmu w odpowiednich parametrach, ewentualnie rekonstrukcji cyfrowej, stworzeniu cyfrowej kopii zabezpieczającej i użytkowej. Ostatnim etapem może być przeniesienie cyfrowego obrazu na analogową taśmę filmową.

---