
Rekonstrukcja cyfrowa archiwalnego filmu polega na przywróceniu w możliwym zakresie pierwotnego kształtu i estetyki: poprzez montaż, odtwarzaniu utraconych fragmentów obrazu, całych klatek, retuszu plam, rys i innych wad obrazu.
Projekt NITROFILM – REKONSTRUKCJA
Najlepszym materiałem do rekonstrukcji są taśmy z okresu powstania filmu. Niestety ocalałe kopie są najczęściej niekompletne, wyeksploatowane i uszkodzone mechanicznie – stąd konieczność intensywnej konserwacji manualnej. Dla wielu tytułów zachowała się więcej niż jedna kopia, o różnej długości i stanie technicznym. Dzięki temu można z istniejących materiałów stworzyć nową, możliwie najbliższą oryginałowi wersję filmu, a dzięki badaniom filmograficznym przywrócić właściwą kolejność ujęć. W działaniach takich nie przestaje obowiązywać zasada jak najmniejszej ingerencji w źródłową estetykę obrazu, uważnego śledzenia zaistniałych przekształceń (czy nie wygenerowano tzw. cyfrowych artefaktów) oraz dokumentowania efektów pracy i podejmowanych decyzji. Wymusza to także przemyślany wybór parametrów cyfrowych narzędzi oraz dozór każdej klatki restaurowanego filmu.
![]() ![]() ![]() Strona Internetowa współfinansowana przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Główny serwis POIiŚ |