POKAZ „LUDZI BEZ JUTRA” W RAMACH WYDARZENIA „DEMONSTRACYA ŻYWYCH FOTOGRAFIJ” – 120 LAT PÓŹNIEJ Dodano: 18.11.2016
120 lat temu, w rok po pierwszej światowej prezentacji Kinematografu braci Lumière w Paryżu, odbył się w Krakowie pierwszy pokaz filmowy na ziemiach polskich. Wydarzenie to miało miejsce 14 listopada 1896 roku w ówczesnym Teatrze Miejskim, czyli w dzisiejszym Teatrze im. J. Słowackiego.
Z tej okazji, 21 listopada o godzinie 19:00, odbędzie się w Teatrze Słowackiego uroczysty wieczór celebrujący to wydarzenie.
W programie m.in. pokaz cyfrowo odrestaurowanego, fabularnego filmu niemego „Ludzie bez jutra” (1919) w reżyserii Aleksandra Hertza. Do niedawna uważany za zaginiony, jest ostatnią polską produkcją, w której przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych wystąpiła ówczesna gwiazda teatru i filmu Halina Bruczówna. Atutem filmu jest sensacyjna fabuła, oparta na żywej wówczas, pochodzącej jeszcze z czasów zaborów, autentycznej historii nieszczęśliwego romansu warszawskiej aktorki Marii Wisnowskiej z rosyjskim oficerem Barteniewem. Muzykę na żywo do filmu wykona trio Szamburski/Zakrocki/Wypych.
Film „Ludzie bez jutra” pochodzi ze zbiorów Filmoteki Narodowej i został odrestaurowany w ramach realizowanego przez Filmotekę Narodową projektu NITROFILM.
W dniu wydarzenia w Teatrze im. Juliusza Słowackiego będzie można zobaczyć również wystawę multimedialną poświęconą filmowi „Ludzie bez jutra”. Wystawa prezentuje ciekawostki dotyczące historii jego powstania, ekipę filmową, plenery warszawskie, kadry z filmu, a także zdigitalizowane szklane negatywy, które stanowią wyjątkową kolekcję w zbiorach Filmoteki Narodowej w Warszawie.
Program
BRACIA LUMIÈRE – zestaw filmów
reż. Auguste Lumière, Louis Lumière, Francja 1895, 8’ Institut Lumière
Muzyka na żywo: Adrian Konarski
Kilkuminutowy zestaw filmów autorstwa braci Lumière, odrestaurowanych cyfrowo w 2015 roku przez Institut Lumière w Lyonie. W programie m.in. najsłynniejsze filmy w historii kinematografii: „Wjazd pociągu na stację w La Ciotat” czy „Wyjście robotników z fabryki”.
FILMOWE OBRAZY STAREGO KRAKOWA – zestaw filmów
Polska 1913-1929, 36’
Muzyka na żywo: Adrian Konarski
Pionierzy polskiego filmu dokumentalnego uwiecznili na taśmie filmowej zarówno ważne wydarzenia, takie jak procesję Bożego Ciała, jak i codzienność królewskiego miasta. Widzowie będą spacerować po Plantach z początku XX wieku, pojadą pierwszym tramwajem, dadzą się ponieść magii krakowskiej księżycowej nocy.
LUDZIE BEZ JUTRA
reż. Aleksander Hertz, Polska 1919, 80’
Muzyka na żywo: Szamburski/Zakrocki/Wypych
Alfred Runicz, rotmistrz huzarów, jest zaręczony z córką Pawła Lenina, prezesa teatrów miejskich w Warszawie. Do nowej premiery prezes angażuje Lolę Wirską, znaną artystkę, piękną kobietę, która słynie z licznych romansów. Dotychczasowa gwiazda teatralna, Helena Horska, nie zgadza się grać roli drugoplanowej i przestrzega swoich kolegów przed intrygami konkurentki. Mężczyźni nic sobie nie robią z przestrogi, nie wiedząc, że czeka ich zguba.
„Ludzie bez jutra” to jeden z wczesnych polskich filmów niemych i jednocześnie sensacyjne odkrycie w niemieckim Bundesarchiv. Film, który zrealizowano w 1919 roku, wszedł na ekrany kin po wielu poprawkach dopiero w 1921 roku. Do niedawna uważany był za zaginiony. W roli rotmistrza wystąpił Józef Węgrzyn, zaliczany do najciekawszych polskich aktorów pierwszej połowy XX wieku, zaś Lolę Wirską zagrała Halina Bruczówna, gwiazda teatru i filmu, dla której była to ostatnia kreacja filmowa w rodzimej kinematografii przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych. „Ludzie bez jutra” to jedyna produkcja z udziałem Haliny Bruczówny, która zachowała się do naszych czasów.
Filmy będa wyświetlone z polskimi i angielskimi napisami.
Fragment filmu „Ludzie bez jutra”, źródło: Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej
O muzykach
Adrian Konarski
Kompozytor i pianista. Pisze muzykę filmową, teatralną, piosenki i muzykę estradową. Jego muzyka ma rozpoznawalny melodyjny styl i często zaskakującą harmonię. Współpracuje z Piwnicą Pod Baranami. Wieloletni przyjaciel Festiwalu Filmu Niemego w Krakowie.
Sza/Za
Muzyka duetu Sza/Za to niezwykłe połączenie pozornie skrajnych przeciwieństw – hałasu i ciszy, popu i współczesnej kameralistyki, piękna i brzydoty, a także wyrafinowanej mądrości i czystej, naiwnej bezmyślności. Za pomocą klarnetu i skrzypiec, głosu, analogowych efektów zapętleń oraz delikatnych przetworzeń – muzycy poszukują jedności tych przeciwieństw, starają się oswobodzić zarówno scenę, jak i widownię z krępujących reguł oraz sztywnych kulturowych „ustawień”.
Paweł Szamburski (Sza) i Patryk Zakrocki (Za) to muzycy, improwizatorzy, animatorzy, którzy od 15 lat aktywnie działają na stołecznej scenie muzyki improwizowanej i sztuki niezależnej, tworząc dla teatru, filmu, kina niemego czy tańca współczesnego. Na scenie zaskakują nieograniczoną wyobraźnią muzyczną, nieoczywistym instrumentarium, wielowarstwowym brzmieniem i ogromnym poczuciem humoru. Dołączy do nich Sebastian Wypych na kontrabasie.
Paweł Szamburski – klarnety, mandolina, loop station, głos
Patryk Zakrocki – mbira, skrzypce, loop station, moog
Sebastian Wypych – kontrabas
Bilety i rezerwacje
obszar cenowy A: 35 zł
obszar cenowy B: 30 zł
obszar cenowy C: 25 zł
Informacje i rezerwacje: 12 424 45 25, 12 424 45 28.
Bilety online
Partnerzy
Kino Pod Baranami
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Filmoteka Narodowa
Miasto Kraków
Polski Instytut Sztuki Filmowej
Festiwal Filmu Niemego // Silent Film Festival
Fundacja dla Kina
Sieć Kin Studyjnych i Lokalnych
Więcej informacji: slowacki.krakow.pl
Repremiera przedwojennej opery „Halka” 17 listopada w kinie IluzjonDodano: 15.11.2016
Jedna z trzech polskich przedwojennych ekranizacji opery „Halka” Stanisława Moniuszki do libretta Włodzimierza Wolskiego wraca na ekrany w nowej jakości.
Uroczysta repremiera „Halki” (1929/1932) w reżyserii Konstantego Meglickiego z muzyką na żywo autorstwa Jerzego Rogiewicza odbędzie się 17 listopada o godzinie 19:30 w stołecznym kinie Iluzjon – Muzeum Sztuki Filmowej.
O filmie
Film według scenariusza Jerzego Brauna – m.in. współscenarzysty „Mocnego człowieka” (1929) Henryka Szaro – zrealizowano w 1929 roku, u progu ery dźwiękowej, jeszcze jako film niemy. W kinach był wyświetlany z ilustracją śpiewno-muzyczną nagraną na płytach gramofonowych. Wykorzystywano głównie nagrania w wykonaniu wybitnych artystów operowych: Matyldy Polińskiej-Lewickiej i Ignacego Dygasa. W 1932 roku producent filmu postanowił udźwiękowić „Halkę”. Arie Jontka zaśpiewał Władysław „Ladis” Kiepura, młodszy brat Jana, Halki zaś – Zuzanna Karin, dobrze zapowiadająca się śpiewaczka. W nagraniu wziął także udział chór Opery Warszawskiej.
Reżyser filmu Konstanty Meglicki (1890-1955) był aktorem i reżyserem filmowym. Jego krótka kariera przypadła na przełom lat 20. i 30. Od 1927 roku prowadził studio filmowe. Zorika Szymańska, która zagrała we wszystkich filmach reżysera – w „Halce” rolę tytułową – była jego uczennicą, a od 1943 roku także żoną. Meglicki zakończył działalność w branży filmowej na początku lat 30. wraz z nastaniem epoki kina dźwiękowego.
Dotychczas film Meglickiego nie był znany szerszej publiczności. Z pierwotnej niemej wersji filmu z 1929 roku do naszych czasów dotrwały jedynie końcowe cztery minuty. W zbiorach Filmoteki Narodowej znajdują się także obszerne fragmenty materiałów roboczych do wersji udźwiękowionej w 1932 roku. Dotychczas stan zachowania tych materiałów nie pozwalał na ich – nawet ograniczoną – eksploatację.
Więcej o filmie na stronie Nitrofilm
Restauracja cyfrowa
Pierwszym krokiem w procesie restauracji filmu była konserwacja ponadosiemdziesięcioletnich taśm filmowych i przygotowanie ich do skanowania. Materiały wymagały wielu napraw, wzmocnienia starych sklejek, uzupełnienia ubytków perforacji, a przede wszystkim starannego ręcznego wyczyszczenia. Równocześnie trwały wnikliwe badania merytoryczne. Filmografowie ustalili, że wśród zachowanych taśm są fragmenty ściętego negatywu kamerowego, oryginalnego negatywu dźwięku i kopii roboczej. Sensacją było także odkrycie fragmentów nagrań z prób dźwiękowych.
Po zeskanowaniu materiałów wszystkie fragmenty zestawiono ze sobą. Restauracja „Halki” była jednym z największych tego typu wyzwań, przed jakim stanęła Filmoteka Narodowa. Istniejące materiały są bardzo różnorodne, niekompletne oraz dotyczą dwóch różnych wersji filmu. Ponieważ nie zachowała się żadna dokumentacja do filmu, Filmoteka podjęła próbę montażu – utrzymanego w duchu epoki – zachowanych fragmentów.
Niestety ścieżka dźwiękowa do filmu ocalała tylko we fragmentach. Jako że pierwotna wersja „Halki” Meglickiego była niema, Filmoteka Narodowa postanowiła zaprezentować go dzisiejszej publiczności w takiej właśnie postaci. We współczesnej ilustracji muzycznej, opracowanej przez Jerzego Rogiewicza, zostaną wykorzystane fragmenty historycznego udźwiękowienia z 1932 roku.
Muzyka na żywo
Autorem współczesnej muzyki do filmu jest Jerzy Rogiewicz – urodzony w Bydgoszczy kompozytor, perkusista i pianista, absolwent kompozycji na Akademii Muzycznej w Krakowie. Nagrywał i występował z takimi artystami jak Toshinori Kondo, Kazuhisa Uchihashi, Joanna Halszka Sokołowska, DJ Lenar, Tomasz Duda, Paweł Szamburski i Janusz Muniak. Specjalizuje się w szeroko pojętej muzyce improwizowanej, choć równie chętnie gra i pisze piosenki.
Utwór napisany specjalnie na potrzeby repremiery filmu „Halka” jest zapisany w partyturze, choć miejscami będzie improwizowany. Za przetworzenia zachowanych fragmentów muzycznych oraz za specjalną warstwę dźwiękową odpowiadać będzie Marcin Lenarczyk / DJ Lenar.
17 listopada orkiestra wystąpi w składzie:
Karolina Rec – wiolonczela
Tomasz Duda – flet, saksofon barytonowy, klarnet basowy
Maurycy Idzikowski – trąbka
Tomasz Dworakowski – puzon
Piotr Domagalski – kontrabas
Jerzy Rogiewicz – instrumenty perkusyjne, pianino
Marcin Lenarczyk / DJ Lenar – gramofony
Idea repremier
Zwieńczeniem procesu rekonstrukcji filmów przedwojennych są uroczyste repremiery kinowe. Odrestaurowane nieme filmy ilustruje specjalnie na tę okazję skomponowana muzyka wykonywana na żywo przez wybitnych artystów. Filmy prezentowane są publiczności w nowej jakości.
Prace nad tymi bezcennymi zabytkami polskiej kinematografii są realizowane w Filmotece Narodowej dzięki unijnemu projektowi Nitrofilm – Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych.
Kino Iluzjon
Kino Iluzjon – Muzeum Sztuki Filmowej
ul. Narbutta 50a
02-536 Warszawa
Więcej informacji o filmie „Halka” znajduje się pod linkiem:
http://www.nitrofilm.pl/strona/filmy/film_info/13/.html
„SPORTOWIEC MIMO WOLI” W LISTOPADZIE W ILUZJONIEDodano: 04.11.2016
W listopadowej odsłonie cyklu „Retrokino. Filmy przedwojenne w nowej odsłonie” zapraszamy na komedię „Sportowiec mimo woli”. Film będzie można obejrzeć w każdą niedzielę miesiąca o 16:00 (z wyłączeniem 6 listopada).
O filmie
„Sportowiec mimo woli” to znakomita komedia pomyłek w reżyserii Mieczysława Krawicza, jednego z najbardziej kasowych twórców filmowych dwudziestolecia międzywojennego. W obsadzie znaleźli się ulubieńcy polskiej widowni – komik Adolf Dymsza, amant Aleksander Żabczyński oraz piękna i utalentowana Ina Benita. To ostatni film zrealizowany w II Rzeczpospolitej, jego premiera odbyła się już podczas okupacji w 1940 roku.
Bohaterem „Sportowca” jest znany kanadyjski hokeista Jerzy Piątek, który przyjeżdża do Polski by znaleźć partnerkę dla swojego bedlington terriera. Dodek Czwartek jest z kolei fryzjerem, który udaje się do prezesostwa Madeckich, by uczesać ich córkę Lili. Omyłkowo prezes bierze go za słynnego hokeistę i angażuje do swojej drużyny jako bramkarza, Piątek natomiast zostaje wzięty za fryzjera. Cała rodzina wraz z nowym zawodnikiem jedzie do Zakopanego, gdzie ma się odbyć mecz drużyny prezesa Madeckiego z drużyną barona Dropsa. Jeśli baron wygra zawody, otrzyma rękę pięknej Lili Madeckiej. Czwartek i Piątek chcą wyjaśnić całe nieporozumienie. Czy im się to uda? Odpowiedź podczas seansu!
Więcej o filmie
O cyklu
Wszystkie filmy z cyklu „Retrokino” przeszły one gruntowną renowację za sprawą realizowanego przez Filmotekę projektu „Nitrofilm”, którego celem była konserwacja i cyfryzacja tych bezcennych zabytków. Czternaście wybranych tytułów będzie można zobaczyć w zupełnie nowej odsłonie. W każdą niedzielę o 16:00 pokażemy jeden z czternastu przedwojennych filmów zaplanowanych w przeglądzie, a każdy z nich w nowej jakości obrazu i dźwięku.
Przed każdym seansem wyświetlimy jeden z odcinków programu „Z miłości do kina” poświęcony konkretnemu tytułowi i zdradzimy w nim tajniki digitalizacji oraz ciekawostki dotyczące produkcji.
Bilety i rezerwacje
Cena biletów: 12 zł (ulgowe); 14 zł (normalne)
Kasa kina: (22) 848 33 33; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl
