Dodano: 16.07.2018
Miasto Stołeczne Warszawa zaprasza na pięć filmowych seansów ,,pod chmurką’’ połączonych z muzyką na żywo. Warszawa świętuje 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. To także 100. rocznica uzyskania praw wyborczych przez kobiety, dlatego w tym roku Warszawskie Kino Nieme ma kobiecą twarz! W programie festiwalu znalazło się pięć filmów z niezwykłymi aktorkami: Polą Negri, Haliną Bruczówną, Zoriką Szymańską, Marią Malicką i Norą Ney.
Warszawskie Kino Nieme
,,Mania”, ,,Ludzie bez jutra”, ,,Halka”, ,,Zew morza” - cztery filmy, które będą zaprezentowane w czasie Warszawskiego Kina Niemego zostały odrestaurowane i zdigitalizowane w ramach projektu Nitrofilm, a ,,Bestia”, która zakończy festiwal, to projekt współfinasowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej. Film został odrestaurowany pod opieką ówczesnej Filmoteki Narodowej w 2017 roku przez studio Di Factory i ReKino Studios.
Pokazom „pod chmurką” będzie towarzyszyć eksperymentalna muzyka na żywo w wykonaniu młodych artystek.
Każdy seans będzie poprzedzony spotkaniem z jedną z dziennikarek filmowych – Anną Tatarską, Magdą Maksimiuk i Dianą Dąbrowską. Filmy będą pretekstem do dyskusji na temat sytuacji kobiet w przedwojennej Polsce.
Gdzie i kiedy?
Warszawskie Kino Nieme zagości w Parku im. Stefana Żeromskiego w każdą sobotę od 14 lipca do 11 sierpnia.
Seanse rozpoczynają się o godz. 20.30. Wstęp jest bezpłatny.
Miejsce: Park im. Stefana Żeromskiego, Warszawa
Harmonogram pokazów
14.07 MANIA. HISTORIA PRACOWNICY FABRYKI PAPIEROSÓW, , reż. Eugen Illés, 1918, 85 min.
Pracownica fabryki, Mania Walkowska, decyzją dyrektora ma reklamować nową markę papierosów. W pracowni malarza Alexa poznaje młodego kompozytora Hansa i zakochuje się w nim z wzajemnością. Ich miłość inspiruje muzyka do napisania opery, ale losy utworu - i kariera jego autora - zależą od wpływowego mecenasa Morelliego, któremu piękna Mania też wpada w oko...
„Czarne włosy, ciemne oczy, gładkie ciało, tajemniczy głos” – tak zapowiadała Polę berlińska prasa. Film wyreżyserował Eugen (Jenö) Illés (1877-1951), węgierski operator i reżyser, od 1905 roku związany z niemiecką branżą filmową. Do zespołu stojącego za produkcją należał też Paul Leni, który wkrótce stał się jedną z najważniejszych postaci niemieckiego ekspresjonizmu. Jego wyszukana scenografia wzmocniona efektem barwienia taśmy jest – obok wartkiej dramaturgii, interesujących kreacji aktorskich czy ciekawych zabiegów operatorskich – atutem filmu. Główną atrakcją pozostaje oczywiście Pola Negri: obdarzona oryginalną urodą, pięknymi – eksponowanymi zbliżeniami kamery – oczami i bogatą mimiką. Pola pokazuje także talent taneczny: wysunięty na pierwszy plan już w filmach Sfinksa wyrazisty i zmysłowy taniec był jej wizytówką.
Muzyka na żywo:
Karolina Rec (RESINA) – wiolonczelistka. Rec od wielu lat jest związana z rodzimą sceną niezależną (współpracowała z Maciejem Cieślakiem, Michałem Bielą czy Natalią Fiedorczuk). Napisała też wiele ścieżek do spektakli teatralnych.
21.07 LUDZIE BEZ JUTRA, reż. Aleksander Hertz, 1919, 87 min.
Fabuła bazuje na autentycznej historii z ostatniej dekady XIX wieku: tragicznego romansu warszawskiej aktorki Marii Wisnowskiej i rosyjskiego oficera Barteniewa, który zastrzelił ją w tajemniczych okolicznościach.
Sprawa rozpalała warszawiaków, dlatego też film wszedł na ekrany z kilkuletnim opóźnieniem. Opisywane w nim wydarzenia były na tyle żywe, że rodzina Wisnowskich skutecznie blokowała premierę. Film charakteryzuje teatralność: wolne tempo, psychologizm, wirtuozeria aktorska, rozbudowane dekoracje, nieruchoma kamera, proste oświetlenie. Cechy te mogły wynikać z konwencji gatunkowych i upodobań publiczności, jak również z zapóźnienia warsztatowego warszawskich filmowców. Pewną przeciwwagą do zdjęć w atelier jest kilka scen plenerowych, przedstawiających warszawskie budynki, które nie przetrwały II wojny światowej: okolice Teatru Wielkiego czy Ogrodu Saskiego.
Muzyka na żywo:
Aleksandra Grünholz (We Will Fail) – tworzy muzykę elektroniczną z obszaru ambient i techno.
źródło: http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/10032
28.07 HALKA, reż. Konstanty Meglicki, 1929, 88 min.
Inspirowana operą Moniuszki historia tragicznej miłości. Piękna góralka Halka zakochuje się w bogatym szlachcicu, Januszu, odtrącając adorującego ją Jontka. Wkrótce jednak dziewczyna boleśnie przekonuje się, że miłosnym obietnicom panicza nie można wierzyć…
Film Konstantego Meglickiego to jedna z trzech polskich przedwojennych ekranizacji opery Stanisława Moniuszki
Restauracja „Halki” była jednym z największych tego typu wyzwań, przed jakimi stanęła ówczesna Filmoteka Narodowa. Istniejące materiały są bardzo różnorodne, niekompletne i dotyczą dwóch różnych wersji „Halki”. Ponieważ nie zachowała się żadna dokumentacja do filmu, Filmoteka podjęła próbę montażu – utrzymanego w duchu epoki – zachowanych fragmentów. Ścieżka dźwiękowa do filmu także zachowała się tylko we fragmentach. Ponieważ film pierwotnie był niemy, Filmoteka postanowiła w takiej właśnie wersji zaprezentować go dzisiejszej publiczności.
Muzyka na żywo:
Antonina Nowacka (WIDT) – używa przede wszystkim głosu, który poddaje prostym modulacjom oraz syntezie na żywo za pomocą zarówno efektów elektronicznych, jak i rozszerzonych technik wokalnych.
źródło: http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/10926
4.08 ZEW MORZA, reż. H. Szaro, 1927, 123 min.
Stach, kapitan statku, pracujący nad ważnym dla marynarki wynalazkiem, wchodzi w konflikt z bezwzględnym dla załogi bosmanem, szefem szajki przemytników. Przemytnicy porywają Stacha i zabierają cenną dokumentację. Ocalić go może jedynie narzeczona Hanka.
„Zew morza” to najwcześniejszy zachowany film jednego z najznakomitszych polskich reżyserów epoki kina niemego, Henryka Szaro. Zrealizowany według scenariusza popularnego wówczas powieściopisarza, Stefana Kiedrzyńskiego, jest przykładem filmu przeznaczonego dla szerokiej publiczności. Wątek miłosny splata się z sensacyjną akcją, która rozgrywa się, po raz pierwszy w polskim kinie, na morzu. Dodatkowym walorem są liczne sceny plenerowe m.in. w Gdańsku, w Gdyni i w Pucku. W obsadzie znane i lubiane gwiazdy – Maria Malicka, Jerzy Marr i Nora Ney. Do ról dzieci został ogłoszony konkurs. Rolę 10-letniego chłopca otrzymał Tadeusz Fijewski i – jak się okazało – była ona filmowym debiutem jednego z największych polskich aktorów powojennych.
Muzyka na żywo:
Joanna Szumacher – artystka audiowizualna, producentka i kuratorka, twórczyni eksperymentalnej muzyki elektronicznej.
źródło: http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/9992
11.08„Bestia”, reż. Aleksander Hertz, 1917/1921, 67 min.
„Bestia” opowiada tragiczną historię trójkąta miłosnego: młodej artystki oraz jej dwóch kochanków, byłego i nowego, żonatego z inną kobietą. Rolę artystki gra Pola Negri, największa gwiazda ówczesnego polskiego kina. Film jest najstarszym zachowanym obrazem z udziałem aktorki i jednym z dziewięciu, które nakręciła dla wytwórni Sfinks. Stworzony przez Negri wizerunek femme fatale rozbudził wyobraźnię publiczności. Aktorka szybko została dostrzeżona przez niemieckich producentów i od 1917 roku zaczęła grać w Niemczech. Wystąpiła tam w czterech filmach wyreżyserowanych przez Ernsta Lubitscha. Jednym z nich była „Madame DuBarry” (1919), która przyniosła jej międzynarodowy sukces i kontrakt z amerykańską wytwórnią Paramount Pictures. Do Hollywood wyjechała w 1922.
Sukces niemieckich filmów z Polą Negri na rynku amerykańskim zainteresował tamtejszego dystrybutora Jessego A. Levinsona, który kupił „Bestię” pod koniec 1921 roku i po kilku niewielkich zmianach zaczął ją dystrybuować w USA pod tytułem „The Polish Dancer”. Levinson reklamował film jako nowość, dlatego ukryto fakt, że powstał on pięć lat wcześniej. Publiczności podano do wiadomości jedynie nazwisko głównej gwiazdy – Negri, celowo opuszczając rok i kraj produkcji.
Muzyka na żywo:
Sasha Zakrevska – ukraińska projektantka graficzna mieszkająca obecnie w Warszawie, która jest również muzykiem pracującym z analogowymi dźwiękami.
źródło: http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/11243
- 2022
- Grudzień (2)
- Październik (2)
- Wrzesień (1)
- Maj (1)
- Kwiecień (2)
- Marzec (2)
- Luty (2)
- Styczeń (1)
- 2021
- Listopad (2)
- Październik (1)
- Wrzesień (4)
- Kwiecień (1)
- Luty (1)
- 2020
- Grudzień (1)
- Listopad (3)
- Wrzesień (1)
- Sierpień (3)
- Lipiec (1)
- Maj (2)
- Kwiecień (1)
- Marzec (1)
- Luty (3)
- Styczeń (1)
- 2019
- Grudzień (3)
- Listopad (2)
- Październik (4)
- Wrzesień (2)
- Sierpień (2)
- Lipiec (2)
- Czerwiec (3)
- Maj (1)
- Kwiecień (3)
- Luty (2)
- Styczeń (3)
- 2018
- Grudzień (4)
- Listopad (4)
- Październik (2)
- Wrzesień (2)
- Sierpień (3)
- Lipiec (3)
- Czerwiec (4)
- Maj (4)
- Kwiecień (1)
- Marzec (2)
- Styczeń (2)
- 2017
- Grudzień (2)
- Listopad (3)
- Październik (1)
- Wrzesień (2)
- Sierpień (2)
- Lipiec (2)
- Czerwiec (3)
- Maj (3)
- Kwiecień (2)
- Marzec (3)
- Luty (2)
- Styczeń (1)
- 2016
- Grudzień (2)
- Listopad (4)
- Październik (2)
- Wrzesień (7)
- Lipiec (5)
- Czerwiec (3)
- Maj (2)
- Kwiecień (1)
- Styczeń (1)
- 2015
- Grudzień (4)
- Listopad (2)
- Wrzesień (1)
- Sierpień (1)
- Lipiec (3)
- Maj (2)
- Kwiecień (1)
- Luty (3)
- Styczeń (4)
- 2014
- Grudzień (2)
- Wrzesień (3)
- Sierpień (1)
- Lipiec (3)
- Czerwiec (2)
- Maj (1)
- Kwiecień (4)
- Marzec (6)
- Luty (1)
- Styczeń (1)
- 2013
- Grudzień (2)
- Listopad (4)
- Październik (1)
- Wrzesień (2)
- Sierpień (4)
- Lipiec (4)
- Czerwiec (1)
- Maj (1)
- Kwiecień (3)
- Marzec (1)
- Luty (2)
- Styczeń (1)
- 2012
- Grudzień (1)
- Listopad (4)
- Październik (3)
- Wrzesień (2)
- Sierpień (1)
- Lipiec (3)
- Czerwiec (3)
- Maj (10)
- Kwiecień (5)
- Luty (3)
- Styczeń (3)
- 2011
- Grudzień (2)
- Listopad (2)
- Październik (1)
- Wrzesień (2)
- Sierpień (1)
- Lipiec (2)
- Czerwiec (1)
- Maj (1)
- Kwiecień (2)
- Marzec (2)
- Luty (3)
- Styczeń (1)
- 2010
- Grudzień (1)
- Październik (1)
- Sierpień (1)
- Lipiec (2)
- Czerwiec (3)
- Kwiecień (1)
- Marzec (1)
Strona Internetowa współfinansowana przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Główny serwis POIiŚ |