Alfred Runicz, hussar’s cavalry captain, is engaged with a daughter of Paweł Lenin, a chairman of Warsaw city theatres. The chairman employs Lola Wirska, a recognized artist and a beautiful woman, famous for her numerous romances. The previous city theatres’ star Helena Horska refuses to play supporting roles and warns her colleagues about her challenger’s intrigues.

Runicz, who meets Lola at the chairman’s office, falls in love with her immediately. Lola seduces him as they spend more and more time with each other. At the same time, the actress flirts with Jerzy Kierski, who presents her with expensive jewellery. Neither is chairman Lenin left untouched by her charm. He accepts her high fee that can ruin the theatrical budget. Alfred, being helplessly in love with Lola, is jealous of Kierski and other men keeping her company. Lola plays with his feelings and forces him to break the engagement with his fiancée.

In the meantime Horska shows Runicz Lola’s letter to the chairman, from which it appears that Kierski is Lola’s fiancé. The nervous Runicz demands explanations. Lola claims that Kierski forced her to make such a declaration. Alfred takes Kierski on a duel, becomes wounded and voluntarily surrenders his gun to the mayor of the city. He is to be charged with uniform defamation and financial scams. Alfred considers suicide. His father pays his debts, while his fiancée assures him that she will forgive his betrayal, if he changed his life. The court sentences Runicz for jail and moves him away from the military service.

Alfred’s father together with Helena Horska successfully pleads the general-governor to grant

Alfred a pardon. Later on, he acknowledges from Lola’s letter addressed to Kierski that he himself was merely a “toy” in her hands. He asks her out for a lavish dinner. Under the influence of alcohol, he confesses he knows everything about her intrigues and kills her with a gun.

Jeden z wczesnych polskich filmów niemych. Dzięki sensacyjnemu odkryciu filmu kilka lat temu w Bundesarchiv w Niemczech, dzieje kinematografii z czasów naszego młodego niepodległego państwa mogą być dziś lepiej poznane.

Atutem filmu jest sensacyjna fabuła, inspirowana żywą wówczas, pochodzącą  jeszcze z czasów zaborów, autentyczną historią nieszczęśliwego romansu warszawskiej aktorki Marii Wisnowskiej z rosyjskim oficerem Barteniewem, który z zazdrości zastrzelił młodą, dobrze zapowiadającą się artystkę Teatrów Rządowych w swoim mieszkaniu. Co ciekawe, w filmie znajduje się kilka warszawskich plenerów. 

Film, który zrealizowano w 1919 roku, wszedł na akrany po wielu poprawkach, dopiero w 1921 roku. W roli rosyjskiego oficera wystąpił Józef Węgrzyn, jeden z najciekawszych polskich aktorów I połowy XX wieku. W roli jego kochanki wystąpiła Halina Bruczówna, gwiazda teatru i filmu, dla której była to ostatnia rola filmowa w rodzimej kinematografii przed jej wyjazdem do Stanów Zjednoczonych. Ludzie bez jutra to jedyny film z udziałem Haliny Bruczówny, który zachował się do naszych czasów.

• Stills

Józef Węgrzyn

Józef Węgrzyn (z pistoletem, z prawej)

Paweł Owerłło , Halina Bruczówna, Józef Węgrzyn

Halina Bruczówna

Jerzy Leszczyński, Józef Węgrzyn

Helena Sulima, Czesław Knapczyński , Józef Zejdowski

Józef Węgrzyn, Czesław Knapczyński, Maria Hryniewicz, Iza Kozłowska

Bruczówna Halina, Henryk Rydzewski, Józef Węgrzyn

Józef Węgrzyn, Halina Bruczówna

Stanisław Czapelski (w środku), Halina Bruczówna

Józef Węgrzyn (w tle), Czesław Knapczyński (siedzi, drugi z lewej), Helena Sulima (z lewej)

Halina Bruczówna, Józef Węgrzyn

Maria Hryniewicz (siedzi), Helena Sulima (z prawej), Iza Kozłowska (z lewej)

Józef Węgrzyn, Halina Bruczówna

Józef Węgrzyn, Helena Sulima

Maria Hryniewicz, Józef Węgrzyn