PEŁNA FILMOGRAFIA:

1916 – STUDENCI (asystent reżysera)
1922 – STRZAŁ (pomocnik organizacji zdjęć)
1922 – TAJEMNICA PRZYSTANKU TRAMWAJOWEGO (asystent reżysera)
1923 -  NIEWOLNICA MIŁOŚCI
1924 – O CZYM SIĘ NIE MÓWI (asystent reżysera)
1925 - IWONKA  (pomoc reżyserska)
1926 – O CZYM SIĘ NIE MYŚLI (asystent reżysera)
1926 – TRĘDOWATA (asystent reżysera)
1927 – UŚMIECH LOSU (asystent reżysera)
1927 – ZIEMIA OBIECANA (asystent reżysera)
1928 – PAN TADEUSZ (asystent reżysera)
1928 – TAJEMNICA STAREGO RODU (asystent reżysera)
1929 – GRZESZNA MIŁOŚĆ (organizacja zdjęć)
1929 – SZLAKIEM HAŃBY (kierownik zdjęć)
1930 – JANKO MUZYKANT (kierownik zdjęć)
1931 – DZIESIĘCIU Z PAWIAKA (kierownik zdjęć)
1932 – UŁANI, UŁANI, CHŁOPCY MALOWANI (kierownik zdjęć)
1932 – KSIĘŻNA ŁOWICKA (kierownik produkcji)
1933 – WYROK ŻYCIA (kierownik produkcji)
1933 – SZPIEG W MASCE (kierownik produkcji)
1933 – PRZYBŁĘDA (kierownik produkcji)
1933 – KAŻDEMU WOLNO KOCHAĆ (kierownik produkcji)
1934 – ŚLUBY UŁAŃSKIE (kierownik produkcji)
1934 – CZY LUCYNA TO DZIEWCZYNA? (kierownik produkcji)
1935 – JEGO WIELKA MIŁOŚĆ(kierownik produkcji)
1936 – JADZIA (kierownik produkcji)
1936 – AMERYKAŃSKA AWANTURA (kierownik produkcji)
1937 – UŁAN KSIĘCIA JÓZEFA (kierownik produkcji)
1937 – SKŁAMAŁAM (kierownik produkcji)
1938 – STRACHY (kierownik produkcji)
1938 – SERCE MATKI (kierownik produkcji)
1938 – PROFESOR WILCZUR (kierownik produkcji)
1939 - O CZYM SIĘ NIE MÓWI  (kierownik produkcji)
1939 – ŻONA I NIE ŻONA (kierownik produkcji)
1939 – NAD NIEMNEM  film nieukończony (kierownik produkcji)

Inne funkcje:

1919 - LUDZIE BEZ JUTRA  (aktor)
1935 – DWIE JOASIE (muzyka)
1937 – KSIĄŻĄTKO (reżyseria)

„Największe zadowolenie daje mi mój rodzaj pracy – organizacja zdjęć. Napawa mnie to radością i dumą, gdy widzę sprawne funkcjonowanie tego olbrzymiego nieraz i zawsze bardzo złożonego aparatu, jakim jest wytwórnia filmowa. Rad jestem, że sam to wszystko uruchomiłem i że dzięki mnie poruszają się karnie i harmonijnie wszystkie kółeczka tej maszyny. A praca jest olbrzymia! Zgrupować zespół, dobrać odpowiednie typy, zgromadzić niezbędne rekwizyty, załatwić mnóstwo niesłychanie ważnych drobiazgów – oto moje zadanie!”

(Stanisław Szebego, młody weteran filmu polskiego, Kino 1930 nr 26)

„Dzięki niezwykłej solidności Szebego, jak nikt, potrafi kaptować sobie ludzi, mając niezliczone zastępy szczerych i oddanych mu przyjaciół. Niełatwą jest rzeczą przepracować w nerwowej atmosferze filmowej dwadzieścia lat, aby cieszyć się tak doskonałą opinją, jaką może się  pochlubić ten prawdziwy dżentelmen. Szebego umie łączyć wspomniane walory  z niespożytą energją, przedsiębiorczością, doskonałą organizacją pracy i polotem artystycznym.

/…/ Stanisław Szebego jest duszą każdego filmu, przy którym pracuje. Począwszy od wyboru tematu, poprzez obsadzanie ról, budowę dekoracyj, angażowanie drugoplanowych aktorów, statystów i figurantów, organizację zdjęć, a kończąc na sprawach finansowych – wszędzie niezbędny jest jego udział. Szebego jest zwolennikiem lansowania młodych talentów. To przecież on odkrył dla filmu polskiego Irenę Eichlerównę, Jadzię Andrzejewską i Jerzego Pichelskiego. Dzięki wrodzonej kulturze, niezwykłej energji i zdobytej wiedzy – stał się jednostką wręcz doskonałą. Częste wyjazdy zagranicę, ciągły i nieustający kontakt z europejskimi ośrodkami przemysłu filmowego – podnoszą wciąż jego stopień specjalizacji. Jest jeszcze jeden znamienny rys w jego charakterze: skromność. Oto przykład. W tym roku mija 20 lat jego niezmordowanej pracy dla rodzimej kinematografji. Gdy zagadnąłem Szebegę na temat przeszłości i zdobytej erudycji, rzekł z rozbrajającą szczerością:
- Dotąd uczyłem się, jak nie wolno pracować. A jeśli z tego logicznie wynika, że teraz już wiem, co i jak trzeba robić – to tem raźniej zabieram się do pracy”.

(Stanisław Szebego i tajemnice jego popularności, Film 1936 nr 13)

„Zna go cała Warszawa. Jest jedną z najpopularniejszych jej postaci. I – co ważniejsze – jedną z najbardziej lubianych. A już w świecie filmowym jest niejako symbolem. I to od lat najdawniejszych. Od zarania filmu polskiego Stanisław Szebego stał u jego kolebki, widział go w powijakach, jest jego żywą historią”. 

(Henryk Liński, Młody jubilat, Wiadomości Filmowe 1936 nr 22)

Stanisław Szebego ukończył 6 klas w szkole Wojciecha Górskiego w Warszawie. W roku 1909 wstąpił do Szkoły Aplikacyjnej przy Warszawskich Teatrach Rządowych. Dwa lata później zadebiutował jako aktor.
Do roku 1925 występował w teatrach stołecznych. Zagrał m.in. Biondella w Poskromieniu złośnicy Szekspira i Fila w Pannie Maliczewskiej Zapolskiej.

W roku 1916 rozpoczął pracę w wytwórni filmowej Sfinks i jako pomocnik reżysera pracował z Aleksandrem Hertzem przy realizacji pierwszych filmów z Polą Negri, Haliną Bruczówną, Kazimierzem Junoszą-Stępowskim i Józefem Węgrzynem. Szybko został ulubieńcem i prawą ręką Hertza. Do roku 1929 pracował przy wszystkich ważniejszych produkcjach wytwórni Sfinks m.in. przy Trędowatej (reż. Edward Puchalski, Józef Węgrzyn, 1926) i Ziemi obiecanej (reż. Aleksander Hertz, Zbigniew Gniazdowski, 1927).

W roku 1930 Stanisław Szebego założył wraz z Ryszardem Ordyńskim, Zbigniewem Gniazdowskim i Mieczysławem Krawiczem wytwórnię Blok, przekształconą później na Blok-Muzafilm. Był kierownikiem zdjęć lub produkcji wszystkich realizowanych w niej filmów – począwszy od Janka Muzykanta, a skończywszy na Jadzi.

Pod koniec lat 30-tych został kierownikiem produkcji wytwórni Warszawskie Towarzystwo Filmowe i organizował pracę m.in. na planie filmów: Skłamałam (reż. Mieczysław Krawicz, 1937) i Profesor Wilczur (reż. Michał Waszyński, 1938).

Stanisław Szebego był jedną z najważniejszych i najbardziej lubianych postaci kinematografii przedwojennej. Nazywano go żartobliwie „młodym weteranem filmu polskiego” – miał w swoim dorobku organizację zdjęć i produkcji kilkudziesięciu filmów. Odkrył dla kina talenty wielu wspaniałych aktorów m.in. Marii Malickiej, Marii Gorczyńskiej, Marii Modzelewskiej, Ireny Eichlerówny, Jadwigi Andrzejewskiej, Jerzego Pichelskiego.

Jego pasją pozafilmową była muzyka. Był współautorem muzyki do filmu Dwie Joasie. Nieoficjalnie wiadomo, że miał też swój udział w komponowaniu wielu filmowych piosenek lat 30-tych.   

Zginął w czasie II wojny światowej.